sens

sens¹ [sãs]

〈m.〉

1 zin(tuig)

2 zin ⇒ betekenis

3 richting ⇒ kant

4 zin ⇒ gevoel

5 verstand

6 zin ⇒ mening, gezichtspunt

7 〈meervoud〉zinnen ⇒ zinnelijkheid, lust

♦voorbeelden:

1    les cinq sens • de vijf zintuigen

      reprendre ses sens • weer bij zinnen komen

      〈figuurlijk〉 cela tombe sous le sens • dat spreekt vanzelf, dat ligt voor de hand, dat is duidelijk

2    à double sens • dubbelzinnig

      sens figuré • figuurlijke, overdrachtelijke betekenis

      sens propre • letterlijke betekenis

3    sens giratoire • verplichte rijrichting 〈rotonde〉

      sens interdit • verboden in te rijden

      sens unique • eenrichtingsverkeer

      sens dessus dessous • ondersteboven, op zijn kop 〈ook figuurlijk〉

      sens devant derrière • achterstevoren

      dans le sens des aiguilles d'une montre • met (de wijzers van) de klok mee

      dans le bon sens • de goede kant op, uit

      dans le sens de la largeur • in de breedte

      dans tous les sens • kris kras

      en sens inverse • in tegengestelde richting

4    avoir le sens des affaires • zakelijk inzicht, een zakelijke instelling hebben

      sens de la mesure • maatgevoel

      sens de la réalité • werkelijkheidszin

      il a le sens du rythme • hij heeft gevoel voor ritme

5    bon sens, sens commun • gezond verstand

      gros, robuste bon sens • alledaags verstand

      ça n'a pas de bon sens, ça n'a pas le sens commun • dat is grote onzin

6    abonder dans le sens de qn. • het roerend eens zijn met iemand

      à mon sens • mijns inziens, naar mijn mening

      dans, en un sens • in zeker opzicht, in zekere zin

7    plaisirs des sens • vermaak der zinnen, zingenot

————————

sens² [sã]

〈werkwoord〉

    → sentir

1. m

1) zin(tuig)

2) betekenis

3) richting, kant

4) gevoel, zin

5) verstand

6) mening

2. m pl

lust

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.